30 ปีแห่งความหลัง กับเครื่องบิน 737-400 ของการบินไทย
ภาพทั้งหมดถ่ายบนไฟลท์ไปจังหวัดนครศรีธรรมราช เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2003 จำได้ดีดิเพราะบ้าน admin เอง และมีพ่อ admin นั่งหน้าบานอยู่ในรูปด้วย
ก่อนจะย้ายมาที่ตั้งปัจจุบัน สนามบินจังหวัดนครศรีธรรมราชอยู่ในค่ายวชิราวุธ คนคอนรู้จักกันในชื่อสนามบินชะเอียนตามชื่อตำบล หน้าตาก็เหมือนสนามบินต่างจังหวัดเล็ก ๆ ทั่วไป ตรงกลางมีหอบังคับการบินเตี้ย ๆ ทาสีแดงสลับขาว ส่วนอาคารผู้โดยสารที่เชื่อมต่อกันก็เป็นอาคารขนาดเล็ก ขนาดพอเหมาะพอควรกับจำนวนผู้โดยสารนั่นแหละ ระหว่างเครื่องจอดพักทำความสะอาดก่อนจะบินกลับ admin วิ่งลงไปเอากับข้าวแกงใต้ที่ญาติมาฝากไว้ให้บ่อย ๆ 555
มาพูดถึงลูกเรือ… เช้าวันนั้นน้องแนน สาวน้อยวัยใสน่ารักเป็นลูกเรือร่วมไฟลท์ไปกับ admin ด้วย ผ่านไปหลายปีเธอก็ยังน่ารักเหมือนเดิม ที่เปลี่ยนแปลงไปบ้างก็คงเป็นทรวดทรงองค์เอวของนางนิด ๆ หน่อย ๆ 555 admin ยังเจอเธอบ้างนาน ๆ ครั้งที่ OPC
รูปถัดมาคือเพอร์เซอร์พี่เจ๋ แกเป็นพวกพี่ ๆ เพอร์เซอร์รุ่นใหญ่ในตำนาน รุ่นราวคราวเดียวกันในความรู้สึก admin กับพี่ยอด ยอดนภา พี่นกไวกูล พี่ป๊อก ฯลฯ (คือ admin เข้ามาเป็นลูกเรือ รุ่นนี้เค้าก็เป็นเพอร์เซอร์กันอยู่ก่อนแล้วไง) พี่เจ๋เออร์ลี่รีไทร์ไปหลายปีแล้ว นาน ๆ ยังเห็นแกแว๊บ ๆ อยู่ตามหน้าเฟซของคนโน้นคนนี้ ใครรู้จักแก รบกวนฝากความระลึกถึงจาก admin ไปให้ด้วยครับ
อีกภาพถือว่าแถม การเปิด boarding music บนเครื่อง 737 ก็ไม่ยากอะไร ถือว่าทันสมัย หลุดจากยุค dialog แล้วด้วยซ้ำ จะเปิดเพลงก็จิ้ม ๆ ทิ่ม ๆ มั่ว ๆ เอาจากแผงคอนโทรลหน้าประตูห้องนักบินนั่นแหละ จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นระบบเทปคาสเซ็ทที่บริษัทจัดมาให้ วันดีคืนดีในยุคที่ยังไม่มีกฎหมายลิขสิทธิ์มาวุ่นวาย เราก็แอบเอาเทปส่วนตัวที่เราชอบมาเปิดให้ผู้โดยสารฟังอยู่บ้าง เอ๊ะ… หรือนั่นเครื่อง ATR ก็ชักไม่แน่ใจ บางที admin ก็แอบสับสนอยู่เหมือนกัน 555
วันเก่า ๆ ที่ผ่านเลย ชีวิตลูกเรือในวันนั้นช่างน่าจดจำ และ admin ยังจำความรู้สึกนั้นได้ดีเสมอ แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนานแล้วก็ตาม
#byebyethai737
cr: ภาพ cover จาก Internet
