บนไฟลท์หนึ่งดึกดื่นเข้ากรุงเทพ ก็คงเมื่อยน่ะนะ หลังจากนั่งหลังขดหลังแข็งกันมาค่อนคืน รับประทานอาหารมื้อที่สองกันเสร็จเรียบร้อย ท่านผู้โดยสารต่างก็พากันลุกขึ้นเดินยืดเส้นยืดสายกันเต็มห้องโดยสาร ลูกเรือเอารถอาหารออกมาเก็บถาดก็ยักแย่ยักยัน เดี๋ยวถอยหลังถอยหน้า หลบนอกหลบใน เรียกว่าลำบากกันทั้งสองฝ่ายทั้งลูกเรือและผู้โดยสาร เคืองนิด ๆ แอบหงุดหงิดหน่อย ๆ เราก็เลยแหย่ผู้โดยสารเล่น ๆ ลูกเรือ...

ผู้โดยสารชาวเนปาลีท่านหนึ่งกด call button ไปสั่งการอะไรบางอย่าง admin รีบปรี่เข้าไป แรก ๆ ก็ฟังไม่ถนัด เลยถามย้ำไปอีกหลายครั้ง สุดท้ายเข้าใจตรงกันว่า “แคชชูว์นัท (มะม่วงหิมพานต์)” ฉันรีบจัดถั่วหิมพานต์จากชั้นประหยัดใส่ nut bowl พร้อม napkin ดูดีเชียวและนำไปเสริฟ์…

เมื่อผู้โดยสารลงจากเครื่องหมดเรียบร้อย admin ประกาศให้เพื่อน ๆ ลูกเรือร่วมไฟลท์ทำ post flight security check ทั้งนี้เพื่อตรวจเช็คสิ่งของที่ผู้โดยสารอาจลืมทิ้งไว้บนเครื่อง สรุปแล้วก็ได้หมอนรองคอสีตุ่น ๆ มา 2-3 อัน เจ้าหน้าที่ ๆ รับของส่งยิ้มให้ admin เซ็ง ๆ เธอบอกว่าผู้โดยสารลืมหมอนรองคอจนสร้างปัญหาใหญ่

ถ้าไม่พูดถึงเรื่องดื่มจัด ผู้โดยสารฝั่งสแกนฯ น่ารัก ใจดีน่าคบหา เที่ยวบินของเราเข้ากรุงเทพจึงเต็มแทบจะขี่คอกันทุกไฟลท์ บ้างก็มาเที่ยวหนีหนาว บ้างก็มีเมียคนไทย พวกเขาจึงพูดไทยกันกระท่อนกระแท่น เมื่อคืน หนุ่มชาวสแกนหน้าตาดีคนหนึ่งพุ่งเข้ามาในครัว สาว ๆ แอร์แอบกรี๊ดกร๊าดกันนิดนึง มาถึงก็ใส่เลย

ลงจากเครื่อง แอดนั่งเหม่อมองชมวิวทิวทัศน์อันคุ้นเคยภายในสนามบิน จนรถบัสรับส่งลูกเรือแล่นเฉียดทะเลสาบโอพีซี (OPC lake) ผ่านโค้งสวัสดี ไม่ทันที่รถบัสจะจอดสนิท พวกเรายกมือไหว้ร่ำลากันตามประเพณี เข้าคิวเซ็นชื่อเข้าเมืองยืนรอรับกระเป๋าใบใหญ่ให้ทิปพนักงานยกกระเป๋าเสร็จแล้วก็ไหว้กันอีกภายใน 5 นาทีนี้ เราน่าจะไหว้กัน 3-4 รอบเข้าให้แล้ว ง่วง รับกระเป๋าเสร็จ...