เรื่องสยองของแอร์สยาม รูดการ์ด เซ็นชื่อที่หน้าโต๊ะ SV รับเอกสารเรียบร้อย ...เราหนีบแฟ้มเอกสารปึกใหญ่รวบรวมใส่ไว้ใน Route Folder ที่มีรายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับเที่ยวบินของเราในคืนนี้ ยังพอมีเวลา เราชงกาแฟร้อน ๆ หนึ่งถ้วย เข้าไปในห้องเตรียมงาน ทำงานเอกสาร...

แล้วเราก็เดินย้อนกลับทางเก่า : เรื่องรักเหงาๆ ของสจ๊วตเฒ่าและแอร์สาว ผมมาถึงศูนย์ลูกเรือก่อนเวลา จึงมีเวลาว่างทำธุระส่วนตัวหลายอย่าง รวมทั้งจัดการเคลียร์เอกสารมากมายที่หมกเป็นขยะอยู่ใน Personal Box แปลกใจที่มีหนังสือ "ปรัชญาชีวิต" ของคาริล ยิบรานซุกรวมอยู่ในนั้น ผมหยิบขึ้นมาพลิกดู และพบกระดาษโน้ตสีชมพูสอดไว้ที่หน้าแรก

https://www.youtube.com/watch?v=BNG5Tt8OsPs ก็นอนไม่ค่อยหลับ ภาพเธอทำให้ตื่น @Copenhagen แฉะ หนาว ซึมและทึมเทา คือความหมายของเมืองโคเปนเฮเกนที่ผมเห็นยามนี้ จากหน้าต่างห้องพักชั้น 17 เมืองทั้งเมืองอยู่ในสายตาผม ในมุมกว้างอย่างนี้มันคล้ายดั่งเมืองในเทพนิยายที่ถูกสาป

คิดถึงพี่เนอะ a Tale from Sydney ผมนั่งหายใจทิ้งอยู่ในร้านกาแฟชื่อดังแห่งหนึ่งย่าน Darling Harbour หรือแปลเป็นไทยให้เน่าไปเลย คือ "ท่าเรือสุดที่รัก" มาสองชั่วโมงแล้ว นอกจากเปิดโน้ตบุ๊คดูโน่นดูนี่แก้เขิน ผมก็ไม่มีอะไรทำนอกจากสังเกตความเคลื่อนไหวของชาวบ้านตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น บนสะพานเปียร์ม้องท์ที่ทอดข้ามอ่าวค้อกเคิลที่อยู่อีกฟากหนึ่งของอ่าวเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวที่เดินไปมาน่าเวียนหัว...

ไม่ใช่พี่และ ไปบินไฟลท์แขกข้ามคืน คู่กับเพอร์เซอร์อีกคนที่ไม่รู้จักกันเท่าไหร่ แต่ก็คุ้นหน้าคุ้นตากันดี admin ก็บรีฟเพื่อน ๆ ลูกเรือไปตามเรื่อง ก่อนจบก็โยนให้เพอร์เซอร์อีกคนได้พูดบ้าง น้องเค้าก็ไม่พูดอะไรมาก เพราะไฟลท์สบาย ๆ และ admin ก็พูดไปเยอะแล้ว ขืนพูดมากไป เด็ก ๆ...