ปีใหม่ล้านนา | สนั่น ธรรมธิ
หากถึงวัยที่ต้องนำขบวนไป “ดำหัว” บุคคลที่รักและเคารพ ควรกล่าวดังนี้
“อัชชะ ในวันนี้ก็เป็นวันดี ปีเก่าข้ามล่วงพ้นไปแล้ว ปีใหม่แก้วก็มารอดมาเถิง ผู้ข้าทังหลายก็มาร่ำเพิงยังคุณูปกาละอันมากนานา จิ่งน้อมนำมายังธุปปบุปผาลาชาดวงดอก เข้าตอกดอกไม้ลำเทียน เพื่อมาสักการะคารวะยังท่าน กาละพร่ำนี้ ผู้ข้าก็ได้ตบแต่งแปลงพร้อมน้อมนำมายังน้ำคัมภีโรทกะ สุคันโธทกะ คือว่าน้ำขมิ้นส้มป่อยเพื่อจะมาขอสู่มาคารวะ สระเกล้าดำหัว เหตุว่าได้เมามัวประมาทลาสามวลมาก ผู้ข้าก็หากกลัวเปนบาปกัมม์ ขอท่านจุ่งเมตตาธัมม์ผายโผดลดโทษมวลมี ลวดปันพรสี เป็นสิริศรีมังคละในกาละบัดนี้ แด่เต๊อะ”
แต่หากถึงวัยอันควรแก่การเป็นผู้มีคนมา “ดำหัว” ก็ควรกล่าวให้พรคนทั้งหลายนั้นว่า “เอวัง โหนตุ ดีและ อัชชะในวันนี้ก็เป็นวันดี สะหรี ศุภะมังคละอันวิเศษ เหตุว่าระวิสังขานต์ ปีเก่าก็ได้ข้ามล่วงล้นพ้นไปแล้ว ปีใหม่แก้วพญาวันก็มารอดเถิงเทิงยาม บัดนี้ท่านทังหลายได้ไหลหลามตกแต่ง แปลงพร้อมน้อมนำมายังธุปบุปผาลาชาดวงดอกข้าวตอกดอกไม้เทียนงาม มาแปลงห้างยังสิ่งคาระวะสระเกล้าดำหัวยังตัวตนแห่งผู้ข้า บัดนี้ผู้ข้าก็มีธัมมเมตตาอว่ายหน้าปฏิคหะรับเอาแล้ว เพื่อหื้อแล้วเสียคำมักคำผาถนา แล้วจักลดโทสานุโทสโผดอโหสิกัมม์ ปันพรงามปีใหม่ หื้อมียศใหญ่วัยงาม โชคลาภตามบังเกิด สุขะเลิศเพิงพาว อายุหมั้นยืนยาวร้อยซาวขวบเข้านั้นจุ่งจักมีเที่ยงแท้ดีหลี สัพพีติโย วิวัชชันตุ สัพพะโรโค วินัสสันตุมา เต ภวัตวันตะราโย สุขี ทีฆายุโก ภะวะอภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง”
การดำหัวแสดงความคารวะผู้ที่เรานับถือนับเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีงาม สมควรที่เราจะร่วมใจกันรักษาสืบทอดสู่รุ่นลูกหลานต่อไป
