วันสบาย ๆ ที่ Stockholm
อยู่สต๊อกโฮลม์หนึ่งขีด (หนึ่งขีดคืออยู่นิ่งๆ ที่เมืองนั้นๆ 1 วันเต็มๆ) admin ไม่รู้จะทำอะไร เลยออกไปเดินเล่นเป็นบักหำน่อยตุรัดตุเหร่ในเมืองรับอากาศดี ๆ บ้าง ถึงจะเข้าสู่เดือนมีนาคม แต่อุณหภูมิที่นี่ก็ยังติดลบ ก้าวเท้าออกจากโรงแรม เจออากาศหนาวบ้าดีเดือดเข้าให้ อีกใจก็อยากชักเท้ากลับ แต่ไม่ทันแล้ว ชีวิตเราต้องเดินหน้าต่อไปสินะ 555
ทุกคนต่างมีเส้นทางของตัวเอง admin ก็เหมือนกัน มุ่งหน้าไปร้านแผ่นเสียงเก่าชื่อยาวเป็นวา An Ideal For Living Stockholm AB ก่อนเลย เป็นร้านเล็ก ๆ ห้องแถวหนึ่งห้อง แต่ภายในมีชั้นใต้ดินกว้างขวางเต็มไปด้วยแผ่นเสียงเก่าดนตรีหลากหลายแนว ตั้งแต่ร๊อคทำลายข้าวของเช่น Black Sabbath ไปจนถึงหนุ่มใหญ่หน้าตาแฉล้มแช่มช้อยอย่าง David Bowie ที่เดินทางล่วงหน้าไป living in a tin can, ร้องเรียก ground control to Major Tom เรียบร้อยไปแล้ว
ไม่ได้แผ่นที่พึงใจ admin เดินไปยังร้าน Fade Records ที่อยู่ใกล้ ๆ กัน ร้านนี้ขายแผ่นเสียงมือสองแนวดนตรีหลากหลายเช่นกัน Nina Simone ก็มีหลายชุด แต่ดูเหมือนจะหนักไปทางแนวเพลง Electronic ซึ่งฉันไม่ชอบ ท้ายสุดก็เดินคอตกออกจากร้านเพราะไม่ได้แผ่นเสียงอะไรติดไม้ติดมือมาซักแผ่น จะว่าไปก็ดี ไม่เปลืองตังค์ 555
ก่อนกลับเข้าโรงแรม แวะร้านอาหารไทยคิวยาวเหยียด สั่งกะเพราเนื้อก็ได้อะไรไม่รู้ตามที่เห็นในภาพ รสชาติไม่ต้องพูดถึง บอกได้แค่ว่าถ้าเปิดที่เมืองไทยรับรองไม่เกินสามวันเจ๊ง แต่เอาเถอะ แค่ได้กินข้าวสวยร้อน ๆ เหยาะด้วยซอสแม๊กกี้เปล่า ๆ admin ก็ชื่นใจแล้ว
สงสารก็แต่ฝรั่งชาวสวีดิช มิน่า… พวกเขาไปเมืองไทย เมื่อได้กินอาหารไทยรสชาติแท้ ๆ มักบ่นว่าไม่อร่อย นั่นเพราะว่าพวกเขาเคยชินกับการกินอาหารไทยรสชาติอะไรไม่รู้แบบนี้บ่อย ๆ นี่เอง
