แค่จะมาเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืน admin ไปบินแขกข้ามคืนสถานีนึง… เครื่องลงเสร็จเรียบร้อย พวกเราลูกเรือก็นั่งพักผ่อนรอให้ cleaner ทำความสะอาดเครื่องเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขากลับเข้ากรุงเทพ…
admin ก็เห็นพี่นายสถานี (KK) หน้าตาคุ้น ๆ เล็ง ๆ ซักแป๊บก็นึกออก แต่ยังไง๊ยังไงก็จำชื่อพี่แกไม่ได้… แกก็รู้นะว่าผมจ้องมองอยู่ แต่ก็ไม่มีจังหวะทักทายอะไรกัน ดีไม่ดีแกอาจนึกว่าผมเป็นเกย์ก็เป็นได้ เพราะจริง ๆ แกก็ยังไม่ทิ้งมาดเท่ ๆ อย่างที่ผมเคยเห็นเมื่อหลายสิบปีก่อน… ใช่แล้ว หลายสิบปีก่อน…
ผมเล็ง ๆ หาโอกาสไปทักแกนะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง แกจำผมไม่ได้หรอก … แต่ผมจำแกได้แล้วล่ะ…
>> แกเป็นรุ่นพี่โรงเรียนมัธยมของผม ถ้าจำไม่ผิดก็เรียนศิลป์-เยอรมันเหมือนกันนี่แหละ (ยุคนั้นมีคนเรียนเยอรมันไม่เกิน 10 คนรวมกันทั้งโรงเรียน) ก็เห็นหน้าค่าตากันอยู่
>> แกมารับน้องรถไฟผมพร้อมกับรุ่นพี่อีกคนหนึ่งที่สถานีรถไฟหัวลำโพง เมาหัวทิ่มกันตั้งแต่รถไฟยังไม่เคลื่อนออกจากชานชาลา
… ประตูเครื่องปิด เราบินกลับเข้ากรุงเทพ… สรุปว่าผมก็ไม่ได้ทบทวนความหลังกับแกหรอกนะ… รู้สึกเศร้านิดนึง
ป.ล บอกแล้วไม่มีอะไร ก็แค่เผื่อใครอยากรู้น่ะนะ….
