เตย แอร์โฮสเตส สายการบินไทย ณ บรัสเซลส์

รอบ ๆ โรงแรมลูกเรือที่บรัสเซลส์มีอาหารอร่อย ๆ ให้เลือกรับประทานหลายเชื้อชาติ ติดโรงแรมโคตรง่ายเลยก็แมคโดนัลด์ (โอย… เบื่อโคตร) ดับเบิ้ลเลี้ยวขวา และเลี้ยวซ้ายอีกทีก็มีร้านอาหารจีนสองร้านตั้งประจันหน้ากันอยู่คนละฟากถนน (แขวนหมูแดง หมูกรอบ เป็ดย่าง ไก่ต้มในตู้กระจกน้ำมันหยดติ๋ง ๆ)

และเดินอีกไม่ไกล ก็มีร้านอาหารไทยที่ราคาและรสชาติพอรับได้ ขออภัย admin จำชื่อไม่ได้ซักร้าน 555

ที่แน่ ๆ มาถึงบรัสเซลส์แล้วต้องกินหอยแมลงภู่ ในตรอกเล็กตรอกน้อยละแวกกรองด์ ปลาซ (Grand Place หรือ Grote Markt) จตุรัสกลางเมืองที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของยุโรปก็มีร้านอาหารพื้นบ้านของเบลเยี่ยมหลายร้าน ส่วนใหญ่ก็ขายเมนูหอยเหมือน ๆ กัน ไม่ว่าจะหอยอบ หอยกราแตง หอยซัลมอน ฯลฯ และเมนูอาหารฝรั่งอื่น ๆ สำหรับ admin แล้วเข้าร้านไหนก็ได้ไม่รู้สึกแตกต่าง

ในภาพคือน้องเตย ในวันที่หน้าสดกว่านี้ก็ปลาในตลาดแล้ว ซึ่งในสายตาของ admin นางก็สวยสดใสเหมือนตอนทำงานอยู่บนเครื่องนั่นแหละ เพียงแต่อาจรู้สึกไปเองว่าหน้าตาของนางดูจะขาดสีสันไปซักหน่อย

“ให้หนูพักหน้าบ้างเถอะพี่” เธอกล่าวกับ admin อย่างนั้น 555

นัดกันสี่ แต่โดนเบี้ยวเหลือสอง เราสองจึงชักชวนกันไปกินหอยแมลงภู่ในละแวกจตุรัสกรองด์ ปลาซ เดินวนไปวนมาหน้าร้านโน้นร้านนี้อยู่หลายนาที สุดท้ายก็เสร็จร้านลียง (Chez Leon) จนได้

เมนูยอดนิยมของร้านลียงคือหอยแมลงภู่อบหม้อเหล็ก แต่เราเลือกเมนูอื่น ๆ มาลอง น้องเตยสั่ง Gratin Meridinale Mussels ซึ่งหน้าตาของมันคือหอยแมลงภู่อบนอนตายเรียงกันเป็นตับอยู่บนจานขนาดย่อมๆ โปะหน้าด้วยชีสยืด ๆ คลุกเคล้าด้วยกระเทียม ผักชีฝรั่ง และราดด้วยซอสมะเขือเทศ ดูจากหน้าตาแล้วน่าจะเลี่ยนน้อยกว่าจานอื่นๆ

ส่วน admin สั่ง Creamy Mushroom Mussels ซึ่งใส่เห็ด คึ่นช่ายฝรั่ง หอมแดงบดละเอียด และปรุงรสด้วยซอสไวน์ขาว จะให้บอกว่าอร่อยก็ไม่เชิง แต่ที่แน่ๆ คือแพงชิบหาย ราคาต่อจานราว 800-900 บาท ซื้อหอยแมลงภู่ตัวเป้งๆ ในตลาดบ้านเราได้เกือบสิบกิโล

เสร็จจากของคาว ตบด้วยของหวานเป็นสูตรสำเร็จ ถึงบรัสเซลส์แล้วก็ต้องจัดวาฟเฟิล แถว ๆ รูปปั้นเด็กฉี่ (Manneken Pis) มีร้านวาฟเฟิลขึ้นชื่อหลายร้าน ตั้งแต่ร้านบ้าน ๆ ชิ้นละ 1-2 ยูโร ไปจนถึงร้านระดับพรีเมียมเช่นร้าน Maison Dandoy ชิ้นละ 5-10 ยูโร ถ้าให้เปรียบเทียบก็คงคล้ายไอติมไผ่เขียวรถเข็นกับไอสครีมมุเว่นพิคส์ตามห้างนั่นแหละ

เดินเข้าร้านโน้นออกร้านนี้ สุดท้ายน้องเตยเลือกกินไอติมไผ่เขียวชิ้นละ 1 ยูโร เธอบอกพอแล้วพี่…

ก่อนกลับ… นอกจากรูปปั้นเด็กชายยืนฉี่ (แมนเนเกน พิส Manneken Pis) แล้ว เตยยังอยากเห็นรูปปั้นสาวน้อยนั่งฉี่ (Jeanneke Pis) ผมเลยพาเข้าไปในตรอกเล็ก ๆ แถว ๆ โจ๊กกองปราบนั่นแหละ

ชาวเมืองบรัสเซลล์ไม่ค่อยชื่นชอบรูปปั้นสาวน้อยนี้เท่าไหร่ ก็ช่างเค้าปะไรล่ะ เรามันแค่นักท่องเที่ยวประเดี๋ยวประด๋าว 555

เอาเป็นว่าหากเพื่อน ๆ ได้ชมเด็กชายฉี่แล้ว ก็แวะไปดูสาวน้อยนั่งฉี่บ้างและกัน บาร์ Delirium ตรงข้าม ซึ่งถือเป็นสถานที่เช็คอินอีกแห่งของเมืองก็เก๋ไก๋ไม่เบา แวะเข้าไปซึมซับบรรยากาศซัก 3-4 แก้วก็ไม่เลวเลยทีเดียว

อิ่ม อร่อย เดินย่อยกลับโรงแรม โอเคนะ