แล้วไง ? ชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันต่อไป

อยู่จนอายุปูนนี้ แอดไม่เคยคิดฝัน ว่าวันหนึ่งจะต้องมาเป็นพ่อค้ารถเร่ คือไม่รู้จะหารายได้เสริมให้ตัวเองยังไง เพราะเป็นลูกเรือมาค่อนชีวิต เจอโควิดเข้าไป ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ ความรู้ด้านอื่นใดก็ไม่มี คนเกเรและกวนตีนอย่างแอด เอ็นท์ฯ ติด เรียนจบ มาเป็นลูกเรือได้นี่ถือว่ามาได้ไกลสุดกู่แล้ว

เดินวนเวียนในบ้าน รื้อห้องเก็บของ แล้วก็คิดเอาของเหลือใช้เหลือเก็บของตัวเองนี่แหละออกมาขายหาเงินใช้ไปพลาง ๆ อย่างน้อยก็ไว้จ่ายค่าโน่นค่านี่ ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่าโทรศัพท์ ฯลฯ ซึ่งรวมออกมาต่อเดือนก็ไม่น้อยเลย

พอดีแอดมีรถตู้ตัวน้อยคันใหม่ (ซื้อรถเก่ามาทำ หมดงบลับไปเยอะอยู่) เป็นรถรุ่นที่แอดอยากได้ และตามหามาตั้งแต่วัยรุ่น เลยสมัครไปงาน River Camp Festival ที่เมืองกาญจน์ฯ ตอนแรกคิดแค่ไปเที่ยวลองรถเฉย ๆ กางเต็นท์นอนเค้าคิด 220 บาทต่อคืน แต่ถ้าเอาของไปขายในงานด้วยก็อีกราคานึง เอ้า… ดีกว่าเที่ยวเฉย ๆ ไร้สาระ เสียทั้งค่ากินค่าอยู่ค่าน้ำมัน เลยตัดสินใจใช้รถตู้เล็ก ๆ นี่แหละ ออกไปทำมาหากินเป็นพ่อค้ารถเร่ครั้งแรกในชีวิต

ของเก่าเก็บ และของรกบ้านที่ว่าคือพวกเทปคาสเส็ตต์เก่า ๆ แผ่นเสียงเก่า ๆ กระเป๋าผ้าเก่า ๆ (แต่ใหม่เอี่ยมและไม่เคยใช้) ที่สะสมไว้ รวมไปถึงของตกแต่งบ้าน หนังสือเก่า ของที่ระลึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ซื้อมาแล้วก็หมกไว้ไม่สนใจใยดี โดยเฉพาะเทปเก่า ๆ นี่แอดเก็บใส่ลัง ยัดไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของห้องเก็บของด้วยซ้ำ

แอบเสียดาย แต่หลังจากไตร่ตรองหลายรอบ ก็ได้ข้อสรุปว่าชาตินี้คงไม่หยิบมาฟังอีก ขายทิ้งไปก็ไม่มีอะไรเสียหาย ถือว่าเคลียร์ของรกบ้านไปด้วย รื้อของที่ว่าออกมานี่ ห้องเก็บของเล็ก ๆ ของ admin เหลือพื้นที่ว่างพอยัดควายตัวใหญ่ ๆ เข้าไปได้สองสามตัวเลยทีเดียว 555

แรก ๆ ก็มืดแปดด้าน แอดจึงไปสำรวจตลาด แถวบ้านแอดมีตลาดที่ให้ขับรถทั้งคันไปจอดถึงจุดขาย ดูเค้าจัดร้านขายของกันยังไง มีของอะไรที่จำเป็นต้องใช้ในการตั้งร้านบ้าง ก็พวกตะแกรงเหล็กสำหรับห้อยสินค้า โต๊ะ ชั้นวางของ ไฟส่องสว่าง ไฟประดับ สายพ่วง ฯลฯ แอดลิสต์รายการออกมาเป็นหน้า ๆ แล้วไล่ซื้อจากเว็บขายของออนไลน์ ลงทุนไปเยอะอยู่ แต่คิดว่าหากต้องเป็นพ่อค้ารถเร่ขึ้นมาจริง ๆ ก็คงได้ใช้ไปเรื่อย ๆ น่าจะคืนทุนได้ในไม่ช้า

งาน River Camp Festival เป็นงานสำหรับผู้ชอบการพักผ่อนแบบ Outdoor กางเต็นท์ รถบ้าน รถ Camper Van ภายในงานมีสินค้าแบรนด์ใหญ่ ๆ มาออกร้าน ส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์เกี่ยวเนื่องกับการกางเต็นท์ มีร้านอาหารและเครื่องดื่ม มีกิจกรรมทางน้ำ เจ็ทสกี ขี่ซับบอร์ด เย็น ๆ ย่ำ ๆ มีวงดนตรีแบนด์ดัง ๆ เช่น Scrubb มาเล่น (admin ไม่รู้จัก 555) ประชาชนชาวเต็นท์ก็ออกมาเดินเล่นซื้อของฟังเพลงกันชิล ๆ แอดได้ทำเลดี จอดรถขายของไม่ห่างจากเวที และกางเต็นท์นอน ทำกับข้าว สรวลเสเฮฮากับเพื่อน ๆ อยู่ริมแม่น้ำหลังรถนั่นแหละ ถ้าไม่คิดอะไรมากก็ถือว่ามีความสุขดีตามอัตภาพ

ตั้งร้านเสร็จ ตามไอเดียที่แอบหยิบแอบจำเค้ามา มีคนมาเดินมาชม มาอุดหนุนสินค้าของแอดอยู่เรื่อย ๆ ก่อนจะไปออกร้านขายเทป แอดตรวจสอบราคากลางมาแล้วทุกม้วน บางม้วนหายาก ๆ ราคาสูงถึงหลักพัน พันกว่า แต่แอดขายเทปในราคานั้นไม่ได้เลย ที่ขายได้เป็นของศิลปินทั่วไปที่ราคาอยู่แถว ๆ หลักร้อย สองร้อย สามร้อย ส่วนสินค้าอื่น ๆ ก็ตั้งราคาตามชอบ ลดแหลกแจกสะบัดไปหมด สองคืนที่แอดจอดรถตั้งขาย ผสมเล็กผสมน้อยไปก็ขายได้หลายพันอยู่ ดีใจ ได้เงินไว้กินเหล้า เอ๊ยไม่ใช่… ได้หล่อเลี้ยงชีวิตกันต่อไป

ที่เล่ามาไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ ใคร ๆ ก็ทำกัน ชาวบ้านชาวช่องที่เค้าทำมาหากิน และเพื่อน ๆ ลูกเรือลุกขึ้นมาตั้งร้านขายของแบบนี้กันนานแล้ว แต่แอดเป็นอย่างนี้ คิดอะไรช้ากว่าคนอื่น นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บ้านเฉย ๆ โดยไม่ได้ทำอะไรเลยครึ่งค่อนปี เงินที่เก็บไว้ก็ร่อยหรอลงไปทุกวัน ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าซักวันคงได้กลับไปบิน ซึ่งเหมือนจะเป็นความฝันที่ห่างไกลออกไปทุกที

ตอนนี้แอดมีผลิตภัณฑ์อาหารคุณภาพหลากหลายประเภทตราลุงต๋อม พร้อมจำหน่าย คลิก เพจลุงต๋อม กันได้เลย

เราจะผ่านช่วงเวลาอันลำบากนี้ไปด้วยกัน เป็นกำลังให้ตัวเอง และเพื่อนร่วมอาชีพทุกท่านครับ

หมายเหตุ : ข้อความ รูปภาพ คลิป หรือเนื้อหาที่แสดง ณ ที่นี้ เป็นการสื่อสารในที่สาธารณะแบบส่วนตัวเท่านั้น และไม่ได้นำเสนอในนามขององค์กร