ย่านที่พัก ลูกเรือ สายการบินไทยที่ Paris
เป็นคำกล่าวเท่ ๆ ที่ว่าลูกเรือแก่ ๆ มักมีเส้นทางเป็นของตัวเอง จริง ๆ คือเราขี้คร้านจะออกไปไหน (ก็ไปมาหมดแล้วนี่)
อย่างมาฝรั่งเศสเที่ยวนี้ (จะเรียกปารีสก็กระดากปาก) เพราะจริง ๆ เรานอนในโรงแรมซึ่งตั้งอยู่ในเมืองเล็ก ๆ ใกล้ ๆ สนามบินชาร์ล เดอ โกลต่างหาก
เด็ก ๆ ในไฟลท์ฉันเค้าเข้าเมืองกัน น้อง ๆ ก็มีกะใจชวนฉันตามมารยาท แต่ฉันขอนอนเล่น ๆ พักผ่อนอยู่โรงแรมดีกว่า
จริง ๆ แล้ว ใกล้โรงแรมก็มีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่เรียกว่า Aeroville ให้เราไปเดินเล่น ปกติจะมีรถ shuttle bus ของโรงแรม รถฟรีของห้าง รถประจำทาง หรือหากขยันเดินก็ไม่ไกล แค่ 2 กิโลกว่า ๆ เท่านั้น
ใกล้แค่ไหนฉันก็ไม่ไป เพราะไม่รู้จะไปทำไม (ฉันไม่เดินห้าง นาน ๆ ไปก็กินข้าว ซื้อของ) เลยเดินเล่น ๆ เข้าไปในเมืองเล็ก ๆ ที่ว่า
รอบนอกของเมืองเป็นชุมชนย่านพักอาศัย กะจากสายตาไม่น่าเกิน 100 หลัง เดินเข้าไปอีกนิดจะพบร้านอาหารและบาร์เหล้าเล็ก ๆ จตุรัสกลางเมืองคือที่ทำการไปรษณีย์ และมีร้านสะดวกซื้อ 2 ร้านตั้งประจันหน้ากัน มีร้านซูชิ ร้านพิซซ่า ร้านเคบับ ที่กว่าจะเปิดก็ช่วงเย็น ๆ ค่ำ ๆ
ไม่ไกลจากร้านสะดวกซื้อคือศาลาว่าการเมือง มีสวนสาธารณะ ป่าช้าและโบสถ์คริสต์อายุกว่า 700 ปี จะไปเดินเล่นก็ได้ ไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็ทั่วเมืองแล้ว
เส้นทางของฉันคือเดินไปร้านสะดวกซื้อ เพื่อที่จะซื้อขนมปังบาแกตต์ 1 ดุ้น ตับบด 1 แพค ไวน์แดงถูก ๆ 1 ขวด จบแล้วก็เดินกลับโรงแรม ให้ที่บาร์เปิดไวน์ให้ อาบน้ำ กิน ดื่ม และนอน
ปารีสของฉันก็มีเท่านี้ fit to fly 12 ชั่วโมงพอดิบพอดี โอเคนะ…
