วันเดียวเที่ยวสนามกีฬา Munich
ตั้งแต่ admin ย้ายมาทำงานบนเครื่องบินแบบแอร์บัส 380 ก็ไม่ได้ไปเมืองมิวนิคอีกเลย (มิวนิคใช้เครื่อง 747-400) พอบริษัทของ admin เปลี่ยนมาใช้เครื่อง 777 ซึ่งเป็นเครื่อง common ที่ลูกเรือกลุ่มไหนก็บินได้ถึงมีโอกาสได้มา หลังจากที่ห่างหายไปร่วม 6-7 ปี
มิวนิคไม่มีอะไรเปลี่ยน แต่ที่เปลี่ยนคือลูกเรือต้องเสียเงิน 6 ยูโรเป็นค่าอาหารเช้า admin เป็นคนเอียนอาหารฝรั่ง คือหลับตาก็นึกภาพออก แต่เห็นราคาถูกขนาดนี้ ก็กัดฟันตื่นเช้าตะเกียกตะกายลงมากิน เหตุผลหลักคืออยากชิมน้ำส้มสด ๆ ที่ลูกเรือร่วมไฟลท์เดียวกับ admin โม้ให้ฟังว่ามันอร่อยซะเหลือเกิน
อืมมม… ได้ดื่มแล้วก็หวานชื่นใจตามราคาคุย แต่ที่หวานกว่าน้ำส้มก็น้องพิมพ์ในภาพนั่นแหละ
อาหารเช้าเรียบร้อย ก็ถึงเวลาออกไปเดินเล่นยืดเส้นยืดสายซะหน่อย
admin ก็ไม่ไปไหนไกล ไปเดินเล่นที่สนามกีฬาโอลิมปิคที่อยู่ใกล้ ๆ นี่แหละ

สนามกีฬาโอลิมปิคที่มิวนิคถือเป็นหนึ่งในสุดยอดการออกแบบสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ของศตวรรษที่ 20 กรุหลังคาด้วยกระจก ยึดไว้ด้วยหมุด และรั้งโครงหลังคาทั้งหมดไว้ด้วยสายเคเบิล จะว่าสวยก็ไม่เชิง แต่สำหรับในยุคปี 70 ถือว่าแปลก ล้ำยุค ล้ำสมัย แข็งแรงทนทาน และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมตามมาตรฐานเยอรมัน
สร้างบนพื้นที่รกร้างในย่าน Oberwiesenfeld ซึ่งเป็นสถานที่ทิ้งขยะและซากปรักหักพังจากสงครามมาเก่าก่อน ได้รับการปรับภูมิทัศน์ใหม่หมดจดเพื่อรองรับกีฬาโอลิมปิคปี 1972 ที่ประเทศเยอรมันเป็นเจ้าภาพ

ทุกวันนี้กลายเป็นสถานที่นักท่องเที่ยว เป็นที่จัดคอนเสิร์ทขนาดใหญ่ จะเข้าไปชมภายในสนามกีฬา (เสียตังค์) หรือเดินชมทัศนียภาพอันสวยงามรอบ ๆ ก็ได้ มีทั้งเนินเขา ทะเลสาบเล็ก ๆ มีการแสดงดนตรีและกิจกรรมรื่นเริงในวันหยุด มีตลาดนัด ร้านอาหาร ลานเบียร์กลางแจ้งให้เดินเล่น นั่งดื่มนั่งกินกันชิล ๆ

อาคารหมู่บ้านนักกีฬาที่ตั้งเรียงรายอยู่อีกฝั่งของถนนให้บรรยากาศทึม ๆ น่ากลัว ยิ่งรู้ประวัติความเป็นมาเหตุการณ์ Black September ในครั้งนั้นยิ่งเศร้าใจ admin ไม่ได้ซาดิสต์ แต่อยากเห็นอาคาร (และห้อง) ที่เกิดเหตุจับตัวประกันจนยิงกันตายแหลกราญทั้งผู้ก่อการร้ายและตัวประกัน แต่ไม่รู้จะถามใคร (และคงไม่มีใครอยากบอก) มองไปตามอาคารหลังไหนมันก็เหมือนกันหมด
จากในเมืองนั่งรถไฟใต้ดินสาย U3 มาลงที่สนามกีฬาได้เลย สำหรับลูกเรือสายการบินเดียวกับ admin เดินสบาย ๆ ลัดเลาะจากโรงแรมมาตามทางเดินร่มรื่น 20 นาทีก็ถึง
หากมามิวนิคแล้วไม่รู้จะทำอะไร admin แนะนำให้ไปเยือนสนามกีฬาโอลิมปิคแห่งนี้ซักครั้ง การใช้ชีวิตของลูกเรือ ได้เปรียบกว่าอาชีพอื่นก็ตรงนี้
cr: ภาพผู้ก่อการร้ายจาก internet