นึกถึงนิยายรัก แต่ทำไมมีแต่รักเศร้าขมขื่นถึงจะเป็นรักเดียวใจเดียวเฝ้ารอและบ้ารักเป็นที่สุด
ฟรอเรนติโนสีไวโอลินหน้าบ้านเฟอร์มินายามค่ำคืนเขาเขียนจดหมายรักหาเธอทุกวัน รอถึงห้าสิบเอ็ดปีเก้าเดือนเพื่อจะบอกเธอว่าหัวใจไม่เคยเปลี่ยนแกสบี้โดนปฏิเสธรัก เขากลับมาใหม่ไฉไลด้วยฐานะยืนมองไฟเรืองแสงทุกคืนเพียงเพื่อจะเห็นไฟตรงข้ามที่ท่าน้ำบ้านเดซี่ยุพดีอยากให้พะโป้อยู่เคียงข้างเธอทุกวัน ทุกชั่วโมง และทุกลมหายใจเป็นรักที่ได้อย่างที่คิด ส่วนจูเลียตคงรอให้ความตายนั้นมาพรากเราจากกันใครมีหนังสือรักตรึงใจบอกเราบ้างสุขสันต์วันแห่งความรัก
Love in the Time of Cholera (1985) กาเบรียล...