ประสบการณ์กักตัว 14 วัน

นโยบายของร้าบานกำหนดว่าใครก็ตามที่กลับจากต่างประเทศ จะต้องกักตัวในสถานที่ๆ รัฐกำหนดเป็นเวลา 14 วัน ฉันไปบินไฟลต์ดมหมอนก็เข้าข่ายนี้ด้วย กลับถึงกรุงเทพ บริษัทจัดให้เราไปพักโรงแรมโน้นโรงแรมนี้ตามความเหมาะสม มีรถโรงแรมไปรับถึงสนามบินเลยทีเดียว

ฉันกักตัวที่โรงแรม Divalux ในซอยลึกแถวลาดกระบัง ไม่เคยรู้จักและไม่เคยได้ยินมาก่อน เมื่อถึงโรงแรม จะมีเจ้าหน้าที่ในชุด PPE มา brief ขั้นตอนหลายแหล่ ทั้งเรื่องการกินการอยู่การใช้ชีวิต มีหน่วยพยาบาลมาวัดอุณหภูมิและความดัน และต้องโหลด app มากมาย เช่น COSTE ซึ่งเป็น app ส่วนกลางที่เราต้องวัดอุณหภูมิส่งทุกวัน (โรงแรมจัดแอลกอฮอลล์ล้างมือให้ 1 ขวด หน้ากาก และปรอทวัดไข้ให้ใช้เป็นส่วนตัวทุกคน) รวมไปถึงไลน์ของโรงแรม เช่น หน่วยพยาบาล และ room service เป็นต้น

มีการนัดหมายวันแยงจมูก 3 ครั้งตลอด 14 วัน บางครั้งพยาบาลจะเดินมาแยงถึงหน้าห้อง บางครั้งลงไปรวมกันหน้าลิฟท์ ก็ดี ฉันขออนุญาตพยาบาลยืนยืดเส้นยืดสายอยู่แถวนั้นราวครึ่งนาที ชมวิวทิวทัศน์อะไรไป ซึ่งก็ไม่มีอะไรนอกจากดงหญ้าป่าแขม การแยงจมูกของพยาบาลแล้วแต่น้ำหนักมือแต่ละคน จะหนักจะเบายังไงฉันน้ำตาเล็ดทุกครั้ง และจะแจ้งผลให้ทราบทางไลน์ในวันรุ่งขึ้น

การอยู่การกินสะดวกสบายตามมาตรฐานโรงแรมชั้นนำทั่วไป ทีวี ตู้เย็น มีระเบียงให้ออกไปสูดอากาศ มีน้ำเปล่าขวดใหญ่สองโหล มีขนมขบเคี้ยวกรุบกริบ 2-3 ถุงและน้ำอัดลม 2 ป๋อง มีชุดชากาแฟ กาต้มน้ำ และอาหารฟรี 3 มื้อ โดยทางโรงแรมมีเมนูให้เลือกยาวเหยียดทั้งฝรั่งไทยจีน ทั้งมื้อเช้ากลางวันเย็นจัดส่งตามเวลา สั่งนอกเหนือได้แต่ต้องจ่ายตังค์เอง ใครจะสั่งอาหารจาก Grab หรือ 7 หรือมีของฝากจากญาติสนิทมิตรสหายก็ได้ ทางโรงแรมจัดส่งให้ตามรอบ มีเงื่อนไขอยู่บ้าง เช่น ไม่รับอาหารบางชนิด เช่น ทุเรียน ส้มตำปลาร้า ฯลฯ และเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอลล์ เซ็ง 555

ผ้าขนหนูผ้าเช็ดตัว อุปกรณ์เครื่องอาบน้ำเพียบ และถุงขยะติดเชื้อสีแดงจำนวนมาก (จัดเก็บทุกเย็น) กฎเหล็กคือห้ามออกนอกห้อง จะไปเดินลั้นลาคุยกับเพื่อนห้องโน้นห้องนี้ไม่ได้เป็นอันขาด

ตลอด 14 วันไม่มีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดใดๆ ทั้งสิ้น เค้าจึงมีไม้กวาดและกระบวยตักผงไว้ให้เราทำความสะอาดห้องเองไว้ให้ด้วย

ก็น่าเห็นใจพนักงานโรงแรม อยู่หน้างานโคตรจะเสี่ยง ไม่รู้ใครติดไม่ติด แค่ฉันเรียกช่างมาดูเน็ตยังแต่งชุด PPE มาเต็มยศ ส่วนอาหารสามมื้อเค้าก็วางไว้หน้าห้อง กดกริ่งเรียกแล้วรีบชิ่ง หน้าตาไม่เคยได้เห็นกันเลยทีเดียว สำหรับเสื้อผ้าใช้แล้ว หลังจากกักตัว 7 วัน ทางโรงแรมมีบริการซักให้วันละ 2 ชิ้น

การใช้ชีวิตของแต่ละคนระหว่างกักตัวเท่าที่สอบถามก็คล้ายๆ กัน ส่วนใหญ่จะนั่งๆ นอนๆ อ่านหนังสือ ดูซีรีส์ ฆ่าเวลาไปวันๆ ช่วงแรกๆ ในกลุ่มไลน์ก็คึกคักดี ผ่านมาได้ซักครึ่งทางดูจะหงอยเหงากันไปมาก

เรื่องใหญ่สำหรับฉันคือเรื่องกิน จึงขอนำอาหารแต่ละอย่างที่ฉันได้สั่งกินมาสรุปไว้ แจ้งให้ทราบว่าฉันไม่ใช่นักชิม หากรีวิวอาหารตามรสปากของตัวเอง ความอร่อยไม่อร่อยเป็นรสนิยมส่วนบุคคล อย่านำรีวิวของฉันไปใช้เป็นบรรทัดฐานโดยเด็ดขาด

อะ… เริ่ม…

แกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย ข้าวสวย น่องไก่ทอด มะละกอ : ปริมาณพอเหมาะ สำหรับฉันถือว่าพออิ่ม น้ำแกงรสชาติกำลังดี นัวๆ ไม่เผ็ดไม่หวานจนเกินไป ลูกชิ้นปลากรายเหนียวดีไม่คาว รวมๆ แล้วฉันชอบ ล่อซะเกลี้ยงเลย ยกเว้นมะเขือและมะละกอ ฉันไม่ชอบกินอะไรเละๆ

พะแนงหมู ข้าวสวย สลัดผักสด สาลี่ : สลัดผักสดนี่ฉันไม่กิน คือเป็นคนหลีกเลี่ยงอาหารที่ดีต่อสุขภาพ แต่ลองจิ้มน้ำสลัดดูแล้วเข้าท่าไม่ทาง ไม่หวานเจื้อยแจ้วเหมือนที่ขายกันตามตลาด คนกินผักน่าจะชอบ พะแนงนั้นตามตำราต้องมีน้ำขลุกขลิก แต่ที่นี่น้ำท่วม น้ำแกงใสแหนว รสชาติค่อนไปทางจืด อาจอ่อนเครื่องแกงและขาดกลิ่นเครื่องเทศไปซะหน่อย โดยรวมถือว่าไม่เลว เอาไป 6 เต็ม 10 ให้คะแนนไปงั้นแหละ ไม่ได้คิดไรมาก พระท่านว่าเรากินเพื่อการดำรงชีพต่อไปเท่านั้น

ไข่คน ไส้กรอก ส้มเขียวหวาน : ไข่ก็คือไข่ ไส้กรอกก็คือไส้กรอก คงไม่ต้องรีวิวอะไร ส่วนส้มและผักลวกฉันไม่กิน เนยกลายเป็นน้ำ เปิดหกเละเทะ ลำบากฉันเช็ดพื้นห้องอีก

ก๋วยเตี๋ยวน้ำเส้นเล็กลูกชิ้นหมูและหมูสด สับปะรด : แยกเส้นและน้ำมา ใครจะกินน้ำกินแห้งหรือกินขลุกขลิกก็ว่ากันไปตามสะดวก น้ำซุปอร่อย จะหวานน้ำต้มกระดูกหมูหรือผงชูรสฉันก็ไม่เกี่ยง ปัญหาอยู่ที่น้ำซุปไม่ร้อน (แก้ได้ง่ายๆ ด้วยหม้อหญิงใหญ่ 555) เส้นเหนียวติดกันเป็นก้อน เออเรื่องนี้ฉันลืมคิด แต่ไม่ซีเรียสครับ เวลาเราซื้อก๋วยเตี๋ยวกลับบ้านเส้นก็ติดกันเป็นตังเมแบบนี้เหมือนกัน วัตถุดิบอื่นๆ ดีงาม ทั้งลูกชิ้นหมูและหมูนิ่ม ส่วนผักฉันไม่กิน และไม่รู้ว่าให้มะเขือเทศมาทำไม แต่ยังไงก็จัดซะเกลี้ยงเช่นเคย สับปะรดหวานมาก

แกงเขียวหวานไก่ ข้าวสวย สลัดผักสด แตงโม : น้ำแกงเขียวหวานเข้มข้นตามสมควร หอมกรุ่นกลิ่นเครื่องเทศโชยมาเบาๆ ถือว่าเครื่องแกงถึงและดี จึงได้ครบทุกรสชาติหวานมันเค็ม จะติหน่อยตรงที่น้ำแกงออกหวานไปนิด อย่างที่บอกว่าความอร่อยไม่อร่อยเป็นรสนิยมส่วนบุคคล ฉันเป็นคนใต้ คุ้นเคยกับแกงรสชาติเผ็ดร้อน ซึ่งแกงใต้ที่เผ็ดชิบหายวายป่วงก็ไม่ได้หมายความว่าจะอร่อยเสมอไป เนื้อไก่นุ่มมาในปริมาณพอเหมาะ น่าจะหั่นให้ชิ้นใหญ่กว่านี้ซักนิด โดยรวมถือว่าไม่ผิดหวัง แตงโมหวานชื่นใจ

ข้าวต้มหมูสับ ไข่ต้ม แคนตาลูป : ฉันตื่นเพราะเสียงกดกริ่งหน้าห้อง นั่นแปลว่าอาหารมาแล้ว ก็ดีนะ ตื่นยังไม่ทันเต็มตา หน้าไม่ทันล้างก็มีอาหารมาวางรอแล้ว ข้าวต้มยังอุ่นๆ อยู่เลย ซุปกับข้าวแยกกันชัดเจน ไม่มาเขละๆ เหมือนข้าวต้มหมาถอยที่ฉันเคยกินในอดีต น้ำซุปรสชาติดี เม็ดข้าวสวย หมูสับกินก็รู้ว่าเป็นของสดใหม่ ไม่ถอยครับ ฉันกินจนหมด หมดแล้วเดี๋ยวนอนต่อ ชีวิตหนอชีวิต 555ไข่ต้มก็คือไข่ต้ม จะให้รีวิวอะไร แคนตาลูปหวานครับ

ผัดซีอิ๊วหมูคูโรบูตะ สาลี่ : ว่าไป ไม่ถึงกับคูโรบูตะหรอก น่าจะเป็นหมูฟาร์มเจ้าสัวทั่วไปนี่แหละ หมูนุ่ม คะน้ายังเขียว ไม่เหี่ยววอดแว่ด (ภาษาใต้ แปลว่าเหี่ยวสัด) เส้นดีไม่ติดเป็นตังเม อย่าหวังจะให้มีกลิ่นกระทะไหม้เลย ได้แค่นี้ก็ดีถมเถแล้ว กินได้ ไม่มีอะไรเสียหาย บีบมะนาว ฉีกซองเครื่องปรุง ใส่น้ำตาลนิด พริกป่นหน่อยพอให้ผ่านไปอีกหนึ่งมื้อ รอลุ้นมื้อเย็นกันต่อไป มื้อนี้ฉันไม่อิ่ม จัดมาม่าเสริมอีกซอง

ไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ ข้าวสวย สลัดผักสด มะละกอ : กักตัว 3 วัน ฉันกินผักมากกว่าอยู่บ้านทั้งปีซะอีก เพราะมาคู่กับอาหารแทบทุกมื้อ คนกินผักคงชอบ และแม้ฉันจะเป็นคนหลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ ก็จิ้มๆ กินได้ไม่เดือดร้อน มีไรกินไป อย่าเยอะๆๆๆๆ ท่องไว้ ไก่ผัดเม็ดมะม่วงเดิมเป็นอาหารของจีนเสฉวน เรานำมาปรับจนกลายเป็นแบบฉบับของเราเอง หลายร้านมักปรุงจนหวานเจื้อยแจ้ว ที่นี่หวานนำก็จริง แต่รสชาติโดยรวมถือว่ากลมกล่อม มีพริกแห้งเพิ่มรสเผ็ดจนไม่หวานเลี่ยนจนกินไม่ได้ รวมๆ ถือว่าผ่าน ฉันแหวกๆ ดูไม่มีแครอทและข้าวโพดอ่อนแจมมาด้วยก็แฮปปี้ดีพร้อมแล้ว เห็นพอร์ชั่นเล็กๆ แบบนี้ จริงๆ เยอะครับ ฉันกินแทบไม่หมด อิ่ม… จบไปอีกหนึ่งมื้อ ส่วนมะละกอทิ้งทั้งแพ็ค ฉันไม่ชอบ โอเคนะ

ข้าวผัดหมู ไข่ดาว แก้วมังกร : ข้าวผัดหมูโอเคครับ มีดีที่ไม่อมน้ำมัน บีบมะนาว เหยาะแม๊กกี้เข้าหน่อยก็อร่อยแล้ว ดูเหมือนน้อย แต่พออิ่ม รอมื้อเย็นต่อไป 555 แก้วมังกรทิ้งทั้งแพ็คเช่นเคย ฉันไม่ชอบกินอะไรที่มีประโยชน์ เข้าใจตรงกันนะ

ระหว่างการกักตัวโชคดี มีสหายรุ่นน้องท่านหนึ่งกรุณาส่งข้าวมันไก่พรีเมี่ยมมาให้ ซึ่งก็เป็นร้านของนางนั่นแหละ และสำทับมาด้วยว่าไม่ต้องโปรโมทเพราะหนูรวยและดังอยู่แล้ว ได้… แต่ยังไงก็คงต้องขอกล่าวถึงไว้สักเล็กน้อย

เอาเป็นว่าตรงปกไม่มีที่ติ (มันใช่เรื่องมั๊ย ของฟรีเสือกไปติเค้าออกสื่ออีก) ไก่นุ่ม ข้าวดี น้ำจิ้มเจ้มจ้น นี่ยังมีผัดถั่วแขกอีกอย่าง ซึ่งยังคิดไม่ออกว่าจะกินตอนไหน เพราะเดี๋ยวก็ได้เวลาโรงแรมมาส่งข้าวอีกแล้ว

ข้าวผัดหมู กล้วยไข่ : เป็นความผิดพลาดของฉันเองที่สักแต่ว่าติ๊กรายการอาหารให้ผ่านๆ ไปโดยไม่ได้ดูว่าสั่งอะไรไปบ้าง จึงได้ข้าวผัดซ้ำกันมา 3 มื้อติด ฉันก็กินๆ ไป พอดีชอบข้าวผัดที่ออกจะเละๆ ไม่เรียงเม็ดสวยๆ อยู่แล้ว จึงไม่คิดอะไรมาก กินๆ ไป อร่อย อิ่ม

ข้าวหมูกระเทียม มะละกอ : หมูกระเทียมไม่มีอะไรเสียหาย รสชาติดีตามสภาพ หากจะติก็ตรงเนื้อหมูไม่เต็มคำ มาเป็นชิ้นยิบย่อย อาจติดกับขนาดกล่องก็ได้ ไม่รู้สิ ปริมาณกำลังดีครับ ส่วนมะละกอทิ้ง ไม่ชอบ

แกงเผ็ดเป็ดย่าง ข้าวสวย สลัดผัก แคนตาลูป : จริงๆ ควรเรียกว่าแกงบวดเป็ดย่างมากกว่า เพราะหวานแสบไส้เสียเหลือเกิน ไม่แนะนำเด็ดขาดสำหรับผู้เป็นโรคเบาหวาน อาจถึงกับช็อค เบาหวานขึ้นตาเลยก็เป็นไปได้ มีสหายท่านหนึ่งที่มากักตัวก่อนหน้าเตือนฉันไว้แล้วล่ะ แต่อย่างที่บอก ว่าฉันสักแต่ติ๊กๆ ไป จึงไม่รู้ และจำไม่ได้ว่าสั่งอะไรไปบ้าง เป็นไงล่ะมึง ถ้าไม่เกี่ยงเรื่องหวานก็ถือว่าโอเค เพราะปริมาณเหมาะสม มีเนื้อเป็ดชิ้นพอครึ่งคำประมาณ 5-6 ชิ้น กินหมดเสร็จสรรพอิ่มท้องพอดิบพอดี ผ่านมาแล้ว 5 วัน ได้แต่ภาวนาว่าคงไม่เจอเมนูนี้อีก ทำโมสังโค… แคนตาลูปหวานครับ

กะเพราหมูสับไข่ดาว ข้าวสวย วุ้นกะทิ : เมนูโปรดฉันเลย โดยรวมๆ ได้มาตรฐานผัดกะเพราทั่วไป รสชาติกลางๆ ไม่เค็มไม่เผ็ดและไม่หวานเจื้อยแจ้ว จะเอาสะใจเหมือนร้านอีป้าปากซอยคงไม่ได้ เพราะลูกค้าร้อยพ่อพันแม่ น่าจะทำทีเป็นกระทะใหญ่ เรื่องนี้เราเข้าใจไม่ว่ากัน แค่ไม่มีแครอท หอมใหญ่ ถั่วฝักยาว ฯลฯ ใส่มาด้วยฉันก็ happy แล้ว ส่วนไข่ดาวที่มาด้วยเกือบทุกมื้อเป็นไข่ดาวไม่สุก อันนี้ฉันชอบมาก วุ้นกะทิ ทิ้งครับ ไม่ชอบ

ต้มข่าไก่ ข้าวสวย ฝรั่ง : มื้อเย็น เมนูนี้มีสหายท่านหนึ่งได้เตือนมาแล้ว เสือกไม่เชื่อ ต้มข่าไก่รสชาติดีกว่าแกงจืดนิดนึง ทั้งๆ ที่มีมาครบทั้งขิงข่าตะไคร้ใบมะกรูด น้ำซุปขาดความเข้มข้น เหมือนกินนมจืดๆ ผสมน้ำ กินแล้วไม่แน่ใจว่าได้รสชาติอะไรไปบ้าง เอ๊ะ… หรือว่ากูติดแล้ว สรุปว่ามีรสอะไรไม่รู้ติดอยู่ปลายลิ้นนิดหน่อย กินๆ ไปครับ เดี๋ยวทุกอย่างก็จะผ่านไป ฝรั่งทิ้งครับ เพราะรู้สึกช่วงนี้กินผักและผลไม้มากเกินไปแล้ว กลัวจะส่งผลเสียต่อสุขภาพ

สรุปแล้วอาหารพอรับประทานได้หากไม่ใช่คนเรื่องมากจนเกินไป รู้สึกไม่ไหวก็สั่งพิซซา หรือส้มตำไก่ป้าแก้วมาเสริมบ้างก็ไม่เสียหาย ฉันเป็นคนใต้ กินอาหารจืดๆ หลายมื้อเข้าพาลจะเป็นลม ดีที่ไหวตัวทันจัดน้ำพริกหลากชนิดติดกระเป๋ามาบ้าง ส่วนมาม่าที่เอามานั้นไม่ได้แตะเลย ไว้ยามเหลือทนจริงๆ ค่อยว่ากัน

อุปกรณ์ยังชีพอื่นๆ จัดกันมานะครับ ใครชอบออกกำลังกายอย่าลืมชุดและรองเท้ามาด้วย เดินวนๆ เวียนๆ อยู่ในห้องนี่แหละ และได้ข่าวแว่วๆ มาว่าอาจมีการลดระยะเวลาการกักตัวเหลือเพียง 7 วัน ก็คงต้องลุ้นกันต่อไปครับ

หวังว่าจะมีประโยชน์กับเพื่อนๆ ลูกเรือที่อาจต้องมากักตัวที่โรงแรมแห่งนี้ไม่มากก็น้อย โอเคนะ

เก็บตก กักตัว 14 วัน

  • 14 วันผ่านไปเร็วกว่าที่คาด ให้อยู่ต่อก็ได้ แต่ขอกลับไปเติมของก่อน
  • เป็นโรงแรมที่เหมาะจะอยู่ริมหาด บรรยากาศมันให้
  • ไม่นึกว่าจะมี ขอบคุณมิตรสหายหลายท่านห่วงใยไต่ถาม
  • ของกินนอกไม่ขาด ขอบคุณน้ำใจจากมิตรสหายทุกท่าน
  • อ่านหนังสือจบไป 4 เล่มหนาๆ (นำมาอ่านซ้ำ 2 เล่ม ไม่เคยอ่านมาก่อน 2 เล่ม)
  • เขียนเรื่องยาว 8 เรื่อง (ว่าด้วยอยุธยา 3 เรื่อง รีวิวหนังสือ 1 เรื่อง รีวิวเพลง 3 เพลง สรุปกักตัว 1 เรื่อง) และเรื่องขี้หมูราขี้หมูแห้งอีกนับไม่ถ้วน ถือว่าขยันผิดปกติ
  • ใช้น้ำเปล่าหมดไป 17 ขวดใหญ่ ชามุก 2 แก้ว โค้กซีโร่ 10 ป๋องจิ๋ว ช้างป๋องยาว 12 เชือก น้ำองุ่นใส 1 ขวด
  • กินผักและผลไม้มากกว่าอยู่บ้านรวมกันทั้งปี
  • ใช้แม๊กกี้ไป 1 ขวดเล็ก
  • แอร์ Fujitsu inverter เป็นแอร์ที่เงียบและอึดมาก (ไม่ปิดเลยตลอด 14 วัน)
  • ปลั๊กเพียบ ไม่ต้องเอาสามตาไปก็ได้
  • ถ้าเป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย อาหารก็ไม่แย่อย่างที่คิด
  • ชอบข้าวผัด ผัดซีอิ๊ว และแกงเขียวหวานมาก แต่คงแดกไม่ลงไปอีกพักใหญ่ๆ
  • ต้มมาม่า 1 ห่อ ยำปลากระป๋อง 1 จาน
  • ไม่เคยเปิดทีวี หารีโมทไม่เจอ (เปล่าหรอก ฉันไม่ดูทีวี)
  • เตียงดีหมอนดี อุณหภูมิกำลังเหมาะ แต่นอนหลับไม่สนิทซักคืน
  • น้ำหนักขึ้น 3 โล โอเคนะ
  • ข่าวร้ายจากภายนอก เพื่อนสวนฯ เสียชีวิต 1 คน ขอโทษที่ไปงานมึงไม่ได้