เมื่อ 3-4 วันที่แล้วไปงานหนังสือ ก็แวะเข้าไปบูธนึง จำไม่ได้ว่าซื้อหนังสืออะไรในร้านนั้น admin ก็เจออาแปะคนนึง แกอยู่ในหมู่คนขายหลังแผงในร้านนั้นแหละ ก็รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาแกอยู่ แต่ไม่ทันนึกอะไรมากมาย คือรีบ ๆ ล่ก ๆ ด้วยไงไปกับลูกกับเมีย แต่ยังจำความรู้สึกของตัวเองตอนนั้นได้ว่าเคยเห็นหน้าอาแปะแกที่ไหน (วะ)…
กลับถึงบ้านแหละถึงนึกออก โท้ไอ้สัตว์ความรู้สึกช้าเหลือเกิน ฟายเอ๊ยยยย ฟายแท้ ๆ ไม่มีวัวปนอย่างที่จั่วหัวไว้ข้างต้น อาแปะที่ว่าคือ “สิเหร่” นักเขียนคนโปรดคนหนึ่งของ admin นั่นเอง admin มีหนังสือของแกหลายเล่ม ส่วนใหญ่ว่าด้วยเรื่องดนตรี และนิยาย (และเป็นนิยายที่อ่านแล้วไม่ชอบเอาซะเลย) 555
“ผีเพลง” และ “บทกวีในเสียงเพลง” เป็นหนังสือเล่มแรก ๆ ในชีวิตนักอ่านสมัครเล่นของ admin เป็นหนังสือที่ชักนำให้ admin รู้จักนักร้องนักดนตรีในซีกโลกตะวันตก ได้รู้ความหมายของเพลง มันสร้างแรงบันดาลใจทั้งทางด้านเพลง แนวความคิด ฯลฯ ให admin มากมายเหลือเกิน
รายงานวิชาดนตรีตอน ม.4 ว่าด้วย the Beatles admin ก็ก๊อปข้อมูลท้ายเล่ม “บทกวีในเสียงเพลง” นั่นแหละ ตัด-ต่อ-แปะส่งครูเอาดื้อ ๆ
ย้ำอีกครั้ง… ด่าตัวเองให้หนำใจ กูมันฟายแท้ ๆ ไม่มีวัวปน เสียดายน่าจะชักภาพร่วมกับแกซักรูป ฟายๆๆๆๆๆ
