ผมเป็นคนทำความดีไม่หวังสิ่งตอบแทน หรือที่เค้าว่าปิดทองหลังพระนั่นแหละ…
…………………..
อย่างเมื่อคืน…
ระหว่างอยู่เวร แหม่ปิดไฟมืดเชียว ผู้โดยสารส่วนใหญ่ก็พักผ่อนหลังจากเราให้บริการอาหารและเครื่องดื่มมาเต็มที่….
ผมอยู่เวรพร้อมกับไอเอ็ม (IM-Inflight Manager) พี่ไอเอ็มอยู่ครัวหน้า ส่วนผมอยู่ครัวกลาง ระหว่างอยู่เวรผมก็ทำโน่นทำนี่ นั่งพักผ่อนบ้าง เตรียมงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปพลาง แต่ที่แน่ ๆ ห้องน้ำนี่ผมดูแลไม่ได้ขาด ทำความสะอาด เติมกระดาษ ผู้โดยสารเข้าทีนึง ผมก็เข้าไปทำความสะอาดทีนึง เช็ดซิงค์ เช็ดฝาชักโครก ฯลฯ
พี่ไอเอ็มไม่เห็นหรอกนะ แกคงมีธุระอะไรอยู่ด้านหน้า…
…………………..
ผู้โดยสารเข้าห้องน้ำห่าง ๆ ไป ผมก็หย่อนก้นลงนั่ง… พิงหลังกับ jump seat และยืดขาพอให้สบาย ๆ แล้วก็หลับตาพักสายตานิดนึง…
นับหนึ่งยังไม่ถึงสิบก็ต้องสะดุ้ง… ด้วยพี่ไอเอ็มเดินมาสะกิดต้นแขน…
เฮ้ยอย่าหลับ…
…………………..
ผมก็ได้แต่กล่าวคำขอโทษ และก็รู้สึกน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองเหลือเกิน…
