ไฟลท์เมื่อคืนจากรุงเทพเข้าโรม… ผมทำงานกับน้องแอร์น่ารักเชียว แหม…ต้องตาต้องใจเป็นอันมาก ก็เปิดประเด็นอันล่อแหลมขึ้นมา ว่าน้องเค้าชอบผู้ชายแบบไหน… (เข้าใจเปิดประเด็นนะไอ้เฒ่า)
สมมติว่าชื่อน้องแบม…
น้องแบม >> อย่างแรกเลยนะพี่ ต้องอายุมากกว่าหนูซัก 5 ปี
ผม >> (คิดในใจ แม่งมีสิทธิโว้ย ๆๆๆๆๆๆ) ใช่แล้วน้อง ถ้าหนูได้แฟนที่มีอายุมากกว่าซักหน่อย นอกจากหนูได้ผัวแล้ว ยังได้ผู้นำครอบครัวอีกด้วย เรียกว่ายิงกระสุนนัดเดียวได้นกสองตัวเลยเชื่อพี่ หนูคิดได้ดีมาก (อิอิ โน้มน้าวสุดฤทธิ์)
น้องแบม >> ต้องผิวคล้ำแบบกรำแดด นักกีฬาน่ะพี่หนูชอบ
ผม >> (คิดในใจ เฮ้ยนั่นมันกรูย์ชัด ๆ มีสิทธิ์ ๆๆๆ) ถูกแล้วน้อง ผู้ชายผิวคล้ำแสดงว่าเป็นคนสู้ชีวิต สุขภาพดีและไม่กลัวอุปสรรค (ว่าไปโน่น) ผู้ชายขาว ๆ น่ะจริตจะก้านเยอะ ที่หนูเห็นหล่อ ๆ อาจเป็นเกย์ก็ได้ (ใส่ร้ายแม่งสุดฤทธิ์ 555)
น้องแบม >> ต้องดำน้ำด้วย เพราะหนูดำน้ำไง
ผม >> (คิดในใจไปดำมันทำไมน้ำ) แต่ปากก็พูดไป ดำน้ำมันไม่ค่อยเหมาะกับอาชีพเรานะแบม เรื่องความกดอากาศไรนี่แหละ พี่ว่าเอาแบบเล่นรักบี้เตะบอลแทนได้ไม๊ (จะเอาเข้าตัวจนด้ายยยย)
น้องแบม >> ต้องพูดเพราะ ๆ ด้วยพี่ สุภาพ ๆ
ผม >> (คิดในใจเริ่มไม่ใช่กูและ) แต่อย่างพี่นี่จริงใจนะ เค้าเรียกว่าเถื่อนแต่ไม่ถ่อย (คือจะเอาให้ได้น่ะ)…
น้องแบม >> หัวไม่ล้านด้วย…
ผม >> เอ๊ะ… (คิดในใจนี่มันกงการอะไรของหล่อนยะ)
คุยไปคุยมา สรุปว่าไม่ใช่กูแน่นอน…
และสรุปว่าน้องเค้ามีผัวแล้ว ซึ่งมันก็คือผู้ชายในอุดมคติที่น้องเค้าสาธยายมานั่นแหละ (โธ่แล้วมาหลอกให้เราดีใจตอนแรก) … ว่าแล้วผมก็เดินคอตก สะบัดบ๊อบเข้าครัวเตรียมเสริฟ breakfast ต่อไป…
