การเดินทางของปิ่นโต (พ.ศ.๒๕๕๘) | ประจักษ์ ชมรัมย์
“มีคนมากมายโหยหาอาหารแบบที่แม่เคยทำ เพียงคำแรกตักใส่ปาก ความทรงจำวัยเด็กก็ย้อนมาทีละภาพ”
ปิ่นโตของจักรเริ่มจากครัวของแม่ ต้มผัดแกงทอดครบสำรับกับข้าวไทย ชีวิตตื่นเช้าได้กลิ่นเตาไฟ กลิ่นข้าวลอยหอมฟุ้ง ล้อมวงกินพร้อมหน้าพร้อมตา พบปะพูดคุยก่อนแยกย้ายไปทำงานหรือไปโรงเรียน วัฒนธรรมการกินสร้างความผูกพันในครอบครัวแน่นแฟ้นฝังรากลึกชวนถวิลหา
ความรักในอาหารโขลกปรุงจักรให้ฝึกปรือจนมีรสมือที่เขาบอกว่าไม่เลวทีเดียว เขาชอบเรียนรู้เรื่องราวอาหาร เวลาไปเที่ยว ตลาดคือสถานที่แรกที่มองหาเสมอ เพราะตลาดเป็นดัชนีชี้วัดความเป็นเมือง
“บางเมืองเดินทางลำบาก แต่ในตลาดกลับอุดมด้วยข้าวปลาอาหารแสดงว่าคนต้องกินดีอยู่ดี บางที่มีของเฉพาะถิ่น ได้เห็นวัฒนธรรมการกินแปลกแตกต่างออกไป บางประเทศมีการถนอมอาหารแบบที่ไม่เคยเห็น มันเป็นความสุขแบบอิ่ม ๆ ทั้งอิ่มท้องและอิ่มใจที่ได้เดินดู ได้เลือกชิม เรียนรู้อาหารใหม่ทั้งไทยและเทศ”
ปิ่นโตของจักรเกิดจากประสบการณ์เดินทางและปรุงแบบที่แม่ทำกินที่บ้าน เป็นกับข้าวบ้านๆพื้นถิ่นที่ตามร้านกับข้าวตักคงไม่มี อาหารตามฤดูกาล เรียบง่ายดั้งเดิม วัตถุดิบดี รสธรรมชาติ แค่อ่านเมนูอาหารก็ชวนน้ำลายสอ เนื้อผัดยี่หร่า แกงเลียงใบเหลียงกุ้ง น้ำพริกระกำเนื้อปู สะเดาน้ำปลาหวาน ลูกชิ้นปลากรายผัดพริกเหลือง
เมื่อทำกับข้าวกินเองจนหายคิดถึงบ้าน จักรนึกถึงการผูกปิ่นโตสมัยก่อน ชีวิตคนเมืองกินแต่อาหารตามสั่งเร่งรีบ กล่องเย็นจืดชืด ไข่ต้มไม่มีเวลาทำ หรืออาหารสำเร็จสิ้นคิดบนชั้นเย็นร้านสะดวกซื้อ (ทอดไข่เจียวร้อน ๆ ยังดีเสียกว่า) จักรเลยลองทำธุรกิจน้อยส่งปิ่นโตเถาให้คนอยากทานโดยเริ่มจากเพื่อน ๆ จนลูกค้าเยอะขึ้น มันยากอยู่เหมือนกันที่จะส่งอาหารสดให้ทันเที่ยง ต้องปรับปรุงบริหารการจัดส่งจนลงตัว เพื่อจะได้สนุกทั้งคนทำและคนทาน เมนูกับข้าววันต่อวันหมุนเวียนเปลี่ยนตลอด เมนูนอกสำรับก็มี ผันแปรตามวัตถุดิบใหม่สดในตลาด ตกเย็นเปิดบ้านหากใครอยากมาเยือน
จักรเขียนหนังสืออร่อยชะมัด การเดินทางของปิ่นโตมีเรื่องเล่าวัยเด็ก ประวัติศาสตร์ การเดินตลาด ธุรกิจ วัฒนธรรมการกิน เคล็ดลับอาหารพืชผักผลไม้ พร้อมตำรา อักษรอันเกิดจากคนที่รักทำอาหารด้วยใจ เกือบทั้งหมดในหน้านี้ล้วนมาจากคำของเขา อ่านจบก็หิวข้าวพอดี ใครอยากทานเสน่ห์ปลายจวักจากปิ่นโตตามหากันได้ในโลกออนไลน์
